De gedurfde waarheid
Het voelt vreemd om de waarheid te presenteren. De waarheid die ik vind, maar nooit eerder in duidelijke taal verteld is. Ik zeg in duidelijk taal, omdat het blijkbaar niet bij mij overgekomen is in het verleden. De lessen die ik volgde concentreerde zich voornamelijk op de grote wereldmachten: Verenigde Staten en Rusland. Maar voornamelijk de Verenigde Staten. Andere landen en hun kwaliteiten leken niet te bestaan en langzaamaan is duidelijk dat andere landen wel degelijk om bijzondere kwaliteiten beschikken, maar juist deze kwaliteiten de oorzaak zijn van hun kwetsbare positie. Hoe rijker je als land bent aan grondstoffen en producten, hoe groter de kans is dat om dat land een strijd ontstaat. Een andere reden kan de ligging van je land zijn. Indonesië is een land dat beschikt over bijzondere grondstoffen en producten.
En ik maar altijd denken dat het een arm land is waar weinig potentie is en dat ik daarom geadopteerd werd door Nederlandse mensen, want hier in Nederland zou ik meer kansen hebben. Nu denk ik, verhalen vertellen had ik daar ook gekund, de vraag is alleen of ik die eigenschappen ook bij mezelf had ontdekt. Toch leefde het schrijven altijd in mij en op een of andere manier was het vast op mijn pad gekomen. Wanneer iets voor jou bedoeld is, dan vindt het zijn weg wel.
Daarnaast was ik ook zeker een strijder geweest voor de waarheid, misschien juist wel meer dan ik nu ben, omdat ik nu toch door alle gebeurtenissen in mijn leven voorzichtig ben geworden. Daar was ik misschien iemand geweest die minder voorzichtig was, als ik iets vond dat ik daar dan meteen werk van maakte. Zo was ik vroeger, nu lijkt dat deel stiller geworden en moet ik de stem weer vinden. Met lovepeacevera ga ik weer op zoek naar die stem die durft uit te spreken waar anderen het wellicht niet mee eens zullen zijn. Misschien bestaat die lijn tussen de feiten en fictie niet die ik ga neerzetten, misschien niet, maar dan laten ze je wellicht denken over de mogelijkheid. Het opent je ogen voor verbanden waar je anders nooit op had gekomen of niet bij stil had willen staan. Ik zelf ook niet, maar ik schrijf er wel over. Nog steeds fictie, met een beetje werkelijkheid.
